Hayal edecek çok şeyim vardı doğrusu. Ne yazsam yerini buluyordu. Buradayım, biraz uzanman yeter. Beni kötü yakaladı bu kez okur, tam severken. En beceriksiz hallerim sergileniyordu şu aşk denen zeminde. Meğer aşk beceriksizlerin becerme hamleleriymiş.
Fotoğrafı duvarımdaydı, aklına ekiyordu aklımı. Kitaplarım sırdaş gibiydi, tek bir yere göndermiyordu. Anlaşamazmışım, arkadaş olmayı denemeyenler için olabilir mi? Fark etti, beni kaybetmek zor, kazanmak kolaydı. Sahiden Monaliza' ya kaş yapsam, kriz biter mi? Ama havada barut var. Yalnız değilmişim, boykotta gördüm. Baktığım gibi okunandım. Sadece karakterini sevmekle yetinmedim, fiziğini de sevdim. Şekil ve görüntü yabana atılmaz, ölüme meydan okutur. Düştü yoluma, güvenilirdim.
Nasıl başa çıkardım kimsesizken dikta rejimiyle? Hatırlanmak istemiştim, saatler öncesinden. Özleyince aram ağlıyor. Saklama beni, yazdıklarımla, söyleşilerimle legaliteye aktar. Arz olan bendim aşka. Aşırı derecede fikirlerimi tekrarlayın, güçleneyim. Herkese konuşuşum doğru. Ne güzel demişim, "Her yürekte tutmaz sevi." Şikayetçi değilim severken yorulmamdan. Sahiden çok şeye benziyordum, en fazlada bana. Sana taze gelen yaşlanmayan sözcüklerimdi. Gideceğim elbet, yaklaşıyor an. Boşuna mı uğraştım bunca beyazların olmasına. Ne helallik istemeye hakkım var, ne helallik istemenize hakkınız var.
Biriktirdiklerimle gitmeye hazırlanıyorum. Sabahları bir kez olsun aynanın karşısında duruyor unutmamak için kendime bakıyorum. Gurur yaparken hayatımdan kayıp gidenlere açıkça üzülüyorum. Anlamayana, anlamadığını bile bile anlatıyorum, elbet yanındakiler anlar. İltifattan sanılsa da kimi sözlerim, kendime saklayamıyorum fikirlerimi. Sözcükler benim değildi ki ketum olayım.
