Türk sanat müziğinin en hüzünlü bestekârlarından Selahattin Pınar ile Türk tiyatrosunun öncülerinden Afife Jale’nin aşkı, tarihin en dramatik ve dokunaklı hikâyelerinden biridir. Bu, sadece iki sanatçının yollarının kesişmesi değil; tutkunun, acının ve kaybın notalara döküldüğü bir aşkın öyküsüdür.

Afife Jale, sahneye çıkan ilk Müslüman kadın tiyatrocu olarak cesur ve özgür bir ruha sahipti. Ancak özel yaşamı, fiziksel ve ruhsal kırılganlıklarla gölgelenmişti. Zamanla, tedavi amaçlı başlayan esrar kullanımı onun hayatında karanlık bir gölgeye dönüştü.


Selahattin Pınar, Afife’ye duyduğu derin hayranlığı ve aşkı melodilere döktü. Onun için bestelediği eserler, hem bir aşk ilanı hem de bir veda niteliğindedir. Bu bestelerin en çarpıcısı, Afife’ye ithafen yazıldığı bilinen “Bir Gizli Günahın” şarkısıdır:

Beste: Selahattin Pınar

Güfte: Mustafa Nâfiz Irmak

Makam: Kürdîli Hicazkâr


Şarkının sözleri, Pınar’ın Afife’ye duyduğu hem tutkulu hem de çaresiz aşkı dile getirir:

> “Bir gizli günahın izi gül benzini sarmış
Esmer güzeli gözlerin esrarla kararmış
Duydum ki seni dün gece ağyar eli sarmış
Nereden geliyorsun yüzünün rengi sararmış”

Bu dizeler, Afife’nin hayatındaki sancılı dönemi ve Pınar’ın ona duyduğu derin bağlılığı yansıtır. “Gizli günah”, Pınar’ın aşkını saklı ve ulaşılmaz bir şekilde yaşamasını simgeler.

Afife ve Pınar’ın yolları, 1935’te trajik bir şekilde ayrıldı. Afife Jale eroin bağımlılığı ve yalnızlığıyla mücadele etmeye devam etti; Bakırköy Ruh ve Sinir Hastanesi’ne yatırıldı ve 24 Temmuz 1941’de hayatını kaybetti. Pınar ise bu aşkın acısını ömrü boyunca taşıdı, her beste bir veda ve bir ağıt niteliği kazandı.

Selahattin Pınar’ın Afife Jale’ye dair öne çıkan eserleri:

Bir Gizli Günahın

Bir Bahar Akşamı Rastladım Size

Anladım Sevmeyeceksin Beni Sen Nazlı Çiçek

Nereden Sevdim O Zalim Kadını


Her bir eser, sadece bir şarkı değil; bir dönemin, bir aşkın ve bir kalbin ağıtıdır. Selahattin Pınar’ı dinlerken, eski İstanbul gecelerinde yankılanan bir kırık kalp sesi duyarsınız. Ve Afife Jale, o melodilerin hüzünle işlenmiş ruhudur.
ruhları şad olsun..