Adana'nın kavurucu sıcağından kaçmak için yola koyulduğunuzda, aklınızda yemyeşil ormanlar, buz gibi sular ve kuş cıvıltıları vardır herhalde. Toroslar'ın eteklerinde, Aladağ ilçesine bağlı Küp Köyü'nde gizlenmiş Küp Şelaleleri, tam da böyle bir rüya gibi durur. 1,5 kilometrelik kanyonda sıralanmış on kadar şelale, Zamantı Irmağı'nın coşkun akışıyla dans eder. Amazon ormanlarını andıran vadisi, doğal havuzları ve yürüyüş yollarıyla, Çukurova'nın gizli cenneti olarak anılır. Ama işte, bu cennete vardığınızda sizi karşılayan tek şey su sesi değil; bir de o uğursuz, ısrarcı kara sinekler! Neden mi Küp Şelaleleri sinek dolu? Gelin, bu sorunun peşine düşelim ve doğanın bu küçük isyanını birlikte irdeleyelim. Öncelikle, şelalelerin coğrafi konumu ve ekosistemi, sineklerin en sevdiği ortamı sunar. Bölge, Toros Dağları'ndan eriyen kar sularıyla beslenen nemli bir vadi. Su sürekli akar, etrafı yemyeşil ormanlar ve bitki örtüsüyle kaplıdır. Bu, sinekler için ideal bir üreme alanı demek. Özellikle kara sinekler (ki ziyaretçi yorumlarında "ısıran, rahatsız eden" olarak tarif ediliyor), nemli topraklarda, durgun sularda ve organik atıkların bol olduğu yerlerde çoğalır. Yaz aylarında, Adana'nın 40-45 dereceyi aşan sıcaklarında buraya akın eden binlerce ziyaretçi, piknik artıkları, çöpler ve terli bedenleriyle bu sorunu tetikliyor. Ziyaretçiler mangal yapıyor, yemek yiyor, ama çöp yönetimi zayıf kalıyor. Sonuç? Sinekler bayram ediyor. Bir yorumda okudum: "Şelale çevresi toz içinde, kara sineklerden oturup dinlenmek imkansız, devamlı ısırıyorlar." Evet, bakım eksikliği burada devreye giriyor; yollar stabilize, merdivenler yarım yamalak, ama böcek kovuculara veya düzenli temizliğe dair bir çaba yok. Peki, neden bu kadar yoğun? Bilimsel bir bakışla, Akdeniz ikliminin etkisi büyük. Bölge, subtropikal bir nemliliğe sahip; yazın sıcaklık artınca sinek popülasyonu patlıyor. Üstelik, yakın zamana kadar bilinmeyen bu şelaleler, baraj inşaatlarıyla su seviyesi değişince daha da nemli hale geldi. Turizm artıyor – geçen yıl on binlerce kişi ziyaret etmiş – ama altyapı aynı kalıyor. Piknik alanlarında çöp kutuları yetersiz, ziyaretçiler doğayı kirletiyor ve sinekler bu ziyafetten faydalanıyor. Bir başka yorum: "Şelale kenarında piknik yaparken en çok sineklerden rahatsız oldum." Haklılar; doğa harikası bir yer, ama böcekler huzuru bozuyor. Kara sinekler, ısırıklarıyla kaşıntı ve alerjiye yol açıyor, hele ki çocuklar için eziyet. Ama durun, umutsuzluğa kapılmayın. Bu sorun, çözülemez değil. Yerel yönetimler, Aladağ Belediyesi gibi kurumlar, tanıtım için çabalıyor – merdivenler, köprüler yapıyorlar – ama sinek sorununa da el atmalılar. Düzenli ilaçlama, çöp toplama kampanyaları, ziyaretçilere böcek kovucu tavsiye eden tabelalar... Neden olmasın? Doğa severler olarak biz de sorumluyuz tabii; yanımıza repellent sprey alalım, çöplerimizi toplayalım, pikniği abartmayalım. Belki de Küp Şelaleleri, sinekleriyle birlikte bir ders veriyor: Doğa, saygı duyulmazsa isyan eder. Sonuçta, sinekler bir yana, Küp Şelaleleri hala Adana'nın en büyüleyici kaçış noktalarından. O buz gibi sularda yüzmek, orman kokusunu içine çekmek paha biçilmez. Bir dahaki sefere giderseniz, sinek kovucunuzu unutmayın ve doğayı koruyun. Kim bilir, belki bir gün sinekler de azalır ve cennet, gerçekten cennet olur. Doğa yürüyüşüne çıkın, ama hazırlıklı olun – yoksa sinekler sizi "hoş geldin" partisiyle karşılar!