CHP Seyhan İlçe Başkanlığı’nda bugünlerde yaşanan manzara insanı ister istemez gülümsetiyor. Hani bir laf vardır ya, “Aslan gibi başkan” diye… Ama görüyoruz ki, Seyhan’ın aslanı meğer kafeste, anahtarı da Zeydan Karalar’ın cebinde.
Ramazan Bey, koltuğa otururken büyük laflar etmişti. “İlçeleri tek tek örgütleyeceğiz, herkese söz hakkı vereceğiz, kimse dışlanmayacak” diye. Güzel vaatlerdi… Ama gel gör ki vaatler, Silivri soğuk duvarlarında mı kaldı bilinmez, ortada sadece Zeydan Karalar’ın talimatları var.
Listeler hazırlanıyor, isimler belirleniyor… Ramazan Bey’in imzası var ama kalemi tutan el başka. İlçelerde emek vermiş, yıllarını partisine adamış insanlar dışarıda; Zeydan’ın işaret ettiği isimler içeride. Sorarsan “örgüt kararı” deniliyor. Hangi örgüt peki? Seyhan örgütü mü, yoksa Karalar’ın dar kadrosu mu?
Asıl mesele şu: İlçe başkanı dediğin ya kendi ağırlığını koyar ya da sadece gölge gibi dolaşır. Ramazan Bey bugün gölgeyi tercih etmiş görünüyor. Gölge aslan mı olur? Belki olur ama güneş çekilince gölgesi de kaybolur.
Siyasette en büyük yanılgı, koltuğu korumanın güç olduğunu sanmaktır. Oysa asıl güç, o koltuğun hakkını verebilmektir. Ramazan Bey, bugün kendi iradesini değil, Zeydan Karalar’ın iradesini temsil ediyor. Yani kısaca, Seyhan’da ilçe başkanlığı yok; Zeydan Karalar’ın bir uzantısı var.
Bu tabloya bakınca insanın aklına şu geliyor: Belki de “Aslan Ramazan” ifadesi, sadece Karalar’ın elinde oynayan bir kukla tiyatrosunun sahne adıydı. Seyirci gülüyor, kulis kaynıyor ama perdeler kapanınca herkes gerçeği biliyor.
