Kendi hayatıma başka bir hayata bakar gibi bakamadım.
Tüm bunları başka bir hikayeyi okur gibi okuyamadım.
İnsan ömrünün bir nefeslik rüya olduğunu kelamımla bildim ancak hissiyatımla yaşayamadım.
Hayat rüya fakat uyanıklığı da o rüya belirliyor. Dünya alem perdesinde bende faniyim, gelip geçiciyim, ben de gölgeyim esasında.
Bir solukluk yel misali.
Dünya dedikleri iki kapılı bir handa gidiyorum gündüz/ gece…
Gölge yerdedir lâkin bunun müsebbibi ' Göktedir'.
Fiilleri açık ama öznesi gizli bir cümledir.
Hepimiz birer çiçeğiz, bilmediğimiz yerlerde açmaktayız.
Rüya ile zaman yitirip tabirciye ulaşamayanlardanız.
Hayat çok sert...
Gerçekliğin altından kalkamayız ve dahi kaçamayız...
