Ben ki, hep özne oldum hayatımın cümlesinde, fakat hiçbir zaman yüklem olamadım.
Aslında bildim bilinmesi gerekeni. Ancak yaşamaya sıra gelince maalesef tökezledim.
Eylemci değilim, teorisyenim. Fakat! Tepeden tırnağa yaralanan benim.
Hiç yaralanmam derken, aldığım yaralarla darmadağın olan yine benim.
Hayatımın bir orman yeşilliği ve serinliği gibi olmasını dilerken; attığım adımlar beni çöle götürdü. Ateşten denizlerde, balmumundan gemiler yüzdürmeye çalıştım hep anlamsızca...
Ben Kerbelada 'Hüseyin den' yana oldum. Muaviye'ye karşı Hz.Ali'den yana oldum. Menemen'de Kubilay 'ın tarafında oldum.
Gökyüzünde süzülen Turna kuşlarına hayran oldum.Pir Sultan Abdal'dan yana oldum.
Yunus Emre'nin, Bektaş Veli'nin ayağının turabı oldum.
Bir şeyin içinde ya tam oldum ya da yoktum...
Aceleciyim, yeni aldığım kitabın, önce son sayfasını okudum.Gözlerimi kör ettiler, sözlerimi yel ettiler, demiri toz ettiler...
Lâkin ben " Hamdım/ piştim/ yandım..."
