Köyde bayramın ikinci günü, kurban kesen aileler etlerini ve şekerlerini getirerek geleneksel imece usulüyle yemek hazırlıklarına katılıyor. Kadınlar yemeklerin içini hazır ederken, kurban etleri büyük kazanlarda pişiriliyor. Şehir dışından gelen köy halkı da bayram coşkusuna dahil oluyor ve yüzlerce kişi aynı sofrada buluşuyor.
Gökgöz Mahallesi Muhtarı Mızrak Acar, “Köyümüzde yaklaşık 300 hane var. Bayramın ikinci günü herkes gelir. Kurban etlerini, şekerleri imeceyle toplar, yemekleri birlikte hazırlarız. Kadınlarımız mutfakta, erkekler hazırlıklarda görev alır. Bu gelenek bizim kültürümüzün temel taşlarından biri. Çevre köylerden de gelen olur. Hep birlikte bayramı paylaşırız” dedi.
Köyün En Eskilerinden: “89 Yıldır Sürüp Gidiyor”
Köyün ileri gelenlerinden 75 yaşındaki Azem Cömert ise, geleneğin geçmişten bugüne hiç aksatılmadan sürdürüldüğünü söyledi. Cömert, “Ben kendimi bildim bileli bu gelenek vardı. Çocukluğumda nasıl yapılıyorsa bugün de aynı şekilde yapılıyor. Hem evlatlarımızla hasret gideriyoruz hem de komşularımızla kenetleniyoruz. Böyle bir geleneğin bölgede başka örneği yok. Kim köy nüfusuna kayıtlıysa, bayramda döner gelir” diye konuştu.
Doğal Lezzet: Keçi Derisinde Yayık Ayranı
Bayram sofraları sadece kurban yemekleriyle sınırlı kalmıyor. Ev yapımı yoğurtlardan elde edilen geleneksel yayık ayranı da sofraların vazgeçilmezlerinden biri. Köy sakinlerinden Abdurrahman Korkmaz, “Ayranlarımızı 30 yıllık keçi derilerinde saatler süren çalkalama yöntemiyle hazırlıyoruz. Bu bizim geleneğimiz, aynı zamanda doğal ve eşsiz bir tat sunuyoruz” diyerek ayran yapım sürecini anlattı.
“Bu Sofrada Her Kuşak Buluşur”
Bayramlaşma etkinliğine katılan köy sakinlerinden Fatma Erdoğan ise geleneğin kuşaklar arası bağı güçlendirdiğini vurgulayarak, “Herkes bayram için köye döner. Aileler, çocuklar, torunlar bir araya gelir. Bu sayede kimse kimseyi unutmaz, bağlarımız canlı kalır. Her bayram bizleri birleştiren bir vesile oluyor” ifadelerini kullandı.
Gökgöz Mahallesi’nde yaşatılan bu 89 yıllık gelenek, sadece bir bayramlaşma değil; aynı zamanda köy kültürünü, dayanışmayı ve kuşaklar arası bağı diri tutan örnek bir toplumsal miras olmayı sürdürüyor.
